Een, twee, drie daar is het blog! Na een weekend vol van
indrukken zijn we weer aangekomen in een normale werkweek.
Afgelopen zondag hebben wij Yad Vashem bezocht. Het was een
erg indrukwekkend bezoek. Bizar om in woorden, beelden en persoonlijke verhalen
te zien en te horen wat de Joden hebben meegemaakt in de WO2. Zo enorm
mensonwaardig!
Het was vaak wel even slikken tijdens het lopen door het
museum. Aan het einde dacht ik, ‘yes vrede!’ Maar het woord en de beleving bij
vrede had voor zoveel Joden een hele andere betekenis. Je hoorde verhalen over
mensen die zich afvroegen wat voor zin het nog had om verder te leven; hun hele
familie was uitgemoord. Joodse vrouwen die er alles aan doen om niet zwanger te
raken, omdat het huilen van een kind hen herinnert aan de kampen.
'Vrede' wat voor ons zo vanzelfsprekend is. Terwijl het een
wonder is dat er vrede is, maar ook dat we vrede in ons hart hebben. Hemelse
vrede om opnieuw te durven en willen beginnen.
Afgelopen maandag nog vol van de indrukken en gedachten naar
het werk gegaan. Er waren een aantal workshops georganiseerd: Creatief
schrijven en koekjes bakken. De mensen genoten er enorm van. Alles was in het
Hebreeuws, dus ondertussen ‘creatief’ gehaakt en genoten van de enthousiaste
gezichten van de mensen.
Dinsdag; een confrontatie. We dachten dat we waren gewend
aan de Israëlische cultuur … wachten, wachten, geduld, wachten. Nadat we van
13:00-15:30 hadden gewacht en de irritatie toenam, was de bus er om een aantal
cliënten naar de stembus te brengen. Wij voorin in de bus en op naar het
‘Community centre.’ We moesten de cliënten naar binnen rijden en wachten… ;)
Het stemmen gaat hier niet met behulp van een waslijst van namen, maar een
soort letterbak met hierin de namen van de mogelijk ‘nieuwe’ burgemeesters voor
Jeruzalem. Na het stemmen naar huis gebracht door een collega. Hierna onze
restjes van de lunch verorberd. Jammie!
Ilja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je reageren? Heb je vragen?
Laat een reactie achter en je hoort van ons!